Home

Tatra 77

Nowy wóz T 77 był do ostatniej chwili znany tylko wtajemniczonym. Stał się sensacją, kiedy 5 marca 1934 został przedstawiony dziennikarzom i fanom motoryzacji w Pradze. Właściwości jezdne, zaprezentowane na drodze w kierunku na Karlovy Vary niedaleko od Pragi, były wręcz niesamowite. Obserwatorzy byli pod ogromnym wrażeniem i stwierdzili, że: Samochód z łatwością osiągnął i utrzymał 145 km/h, jest bardzo sterowny, świetnie siedzi w zakrętach, a jazda prędkością ponad 100 km/h jest przyjemna. Jak napisała jedna z gazet: „...to uczucie zupełnego oderwania się od ziemi, co czyni ten wóz więcej niż automobilem, pojazdem, dla którego będzie trzeba znaleźć nowe imię.”

Nowością była też samonośna konstrukcja karoserii, silnik z lekkich stopów, niezależne zawieszenie czy hamulce Lockheed. Konstruktorami byli Ledwinka i Überlacker. Konsultantem do spraw aerodynamiki był szwajcarski fizyk węgierskiego pochodzenia Paul Jaray. Kształty zostały dopracowane w tunelu aerodynamicznym. Eksperymentowano z wlotami powietrza do chłodnicy, szukając najodpowiedniejszego miejsca. Najbardziej efektywne okazały się otwory w tylnej części dachu, używane później w T 77A, jeszcze później w T600 Tatraplan. Zmieniał się także kształt oraz rozmiary "płetwy ogonowej", używanej z powodu niebezpieczeństwa nadsterowności i poprawy stabilności.

Pojemność silnika wynosiła 2970 ccm, moc 44kW przy 3500 obr./min. Ważący 1750 kg samochód mógł pojąć nawet 6 osób, przy czym, dzięki niesamowitemu współczynnikowi oporu Cx=0,212, spalał 14-16 l/100km. W sumie zostało wyprodukowanych 105 sztuk. Do dnia dzisiejszego przetrwało prawdopodobnie tylko 8 egzemplarzy tego auta, które jest ozdobą wszystkich wystaw historycznych z jego udziałem.

Tatra 77a      

Jest to naturalny następca typu 77. Zmiany zostały sprowokowane staraniami o poprawę dynamiki jazdy , przejawiły się w przeróbkach silnika i karoserii.

Silnik pozostał V8 o zwiększonej pojemności na 3376 ccm. Zwiększyła się także prędkość maksymalna na 150 km/h, a spalanie rzadko przekraczało 14 l/100 km.

Tylne błotniki zostały wtopione w karoserię, a kanały ssące powietrze definitywnie przesunięto na dach. W niektórych wersjach tylne siedzenia były oddzielone od przednich ścianką, montowane były otwierane dachy, wnętrze było oczywiście gustownie wykończone.

- Tatrę 77 można uważać nawet za dzieło sztuki.

Wyprodukowano 154 samochody i, w przeciwieństwie do T 77, nie jest dziś aż tak rzadki.