W pierwszej połowie lat 30- tych XX wieku kształt samochodów zależał od umiejscowienia silnika z przodu, błotników, chłodnicy, z tyłu od koła zapasowego i wielkości bagażnika. Konstruktorzy Tatry dzięki próbom aerodynamiki produkowanych w Koprivnicy samolotów znali ważność opływowych kształtów. Wiedzieli, że wyższe prędkości można uzyskać bądź mocniejszym silnikiem, bądź lepszym wykorzystaniem aerodynamiki. Ten fakt był motywem, by Tatra użyła wyników badań podczas propozycji karoserii nowego auta.

Podstawowy szkic koncepcji wozu złożył ing. Überlacker, który przedtem pracował nad bardzo popularnym samochodem T57. Hans Ledwinka, dyrektor zakładu, krytykował Überlackera kilkakrotnie za jego niestałość, a nawet groził mu wyrzuceniem z pracy. W ostatniej chwili młody inżynier złożył projekt, który został wybrany jako najlepszy. Überlacker posiadał niezwykłą fantazję twórczą. Pod wpływem ciągle nowych pomysłów rzadko jednak potrafił doprowadzić problem do końca. W większości wypadków w tym momencie włączał się do działania genialny Ledwinka, który poznał plusy projektów, a miejsca słabe przerabiał po swojemu. W ten sposób wprowadzał w życie pomysły, które w innym wypadku upadłyby w niepamięć.

 - nowy silnik testowano pod inną karoserią, proszę porównać

Zaczęto intensywnie pracować nad definitywnym kształtem karoserii. Dolna część nadwozia z boku wyglądała jak profil skrzydła samolotu, część górna została dokomponowana. Zniknęły tylne błotniki, tylne koła zostały zakryte. Stopień wejściowy został usunięty, a dodatki wtopiono w karoserię (światła, klamki, przednie błotniki). Nadwozie było zamknięte nawet z dołu, posiadało skośną przednią szybę pod kątem 45°. Ważnym zadaniem było właściwe umiejscowienie silnika w tylnej części auta i przede wszystkim osiągnięcie solidnego chłodzenia przez powietrze. Dlatego prototyp nowego silnika zainstalowano w tylnej części automobilu podobnego do T 57. Jeszcze w tym samym roku nowy silnik zamontowano do prototypu oznaczonego V 570. Prototyp posiadał cztery miejsca siedzące i dwucylindrowy silnik o pojemności 854 ccm. Samochód miał znakomite właściwości. Łatwo osiągał 80km/h. Autorem konstrukcji był Erich Ledwinka, syn Hansa. Zastanawiano się nad produkcją seryjną, ale sukces T 57, która była jeszcze produkowana, zabronił temu. Auto zostało sprzedane właścicielowi prywatnemu, któremu służyło 30 lat, po czym zostało oddane do Muzeum Techniki w Koprivnicy

Według zapisów historycznych Ledwinka blisko przyjaźnił się z Ferdynandem Porsche. W kręgach znawców mówiło się, że Porsche często czerpał z pomysłów Ledwinki. Używając płaskiego silnika, podobnego do tego, jaki znajdował się w V 570, zbudował mały samochód z silnikiem z tyłu. W 1938 roku zaczęto produkcję w nowym zakładzie Volkswagena. Samochodem tym był Brouk, zwany też Garbusem.